Ilm-fanning oltin davri deb ataladigan davr, aynan musulmon olimlarning buyuk kashfiyotlari bilan tarixda muhim iz qoldirgan. Bu davr milodiy 8–13-asrlar oralig‘iga to‘g‘ri keladi va aynan shu vaqtlar davomida Bag‘dod, Damashq, Buxoro, Qohira, Andalusiya kabi shaharlarda ilm-fan, tibbiyot, matematika, astronomiya va muhandislik misli ko‘rilmagan rivojga erishgan.
"Al-jabr va al-muqobala" nomli asari orqali algebra fanining asoslarini yaratgan.
Bugungi hisoblash texnologiyalari uning algoritmlariga asoslanadi.
“Tib qonuni” asari dunyoda 600 yildan ortiq vaqt tibbiyotda asosiy qo‘llanma bo‘lgan.
Yurak, miya, ko‘z va ruhiy kasalliklar haqida chuqur izlanishlar olib borgan.
Yerning radiusini deyarli to‘g‘ri aniqlagan.
Og‘irlik, zichlik va vaqt tushunchalariga ilmiy yondashuv bergan.
Distillatsiya, kristallanish, bug‘lanish kabi jarayonlarni aniqlagan.
Ko‘plab laboratoriya uskunalarini ixtiro qilgan.
Samarqandda qurilgan Ulug‘bek rasadxonasi orqali eng aniq yulduz xaritasini tuzgan.
“Zij-i Ulug‘bek” asari Yevropada ham mashhur bo‘lgan.
Matematika: Algebra, algoritm, arab raqamlari.
Astronomiya: Yulduzlar xaritasi, yerning aylanishi haqidagi dalillar.
Tibbiyot: Jarrohlik, dori tayyorlash, anatomiya.
Kimyo: Tajribaviy metodlar, laboratoriya asboblari.
Geografiya: Yer shakli, sayohat xaritalari, globuslar.
Falsafa va mantiq: Aristotel va Yunon falsafasining qayta talqini.
Chunki bu davrda:
Bag‘doddagi Bayt al-Hikma (Donishmandlar uyi) dunyoning eng katta ilmiy markaziga aylangan.
Yunon, hind, fors tillaridan minglab ilmiy asarlar arab tiliga tarjima qilingan.
Ilm-fan diniy majburiyat sifatida qabul qilingan – Qur’oni Karimda ham “bilim izlash” targ‘ib qilinadi.